رزین اپوکسی نانیا (تایوان NPEL 128)

رزین اپوکسی نانیا (تایوان-NPEL 128)

1-مقدمه

بهترین رزین اپوکسی موجود در بازار ایران,رزین نانیا (محصول تایوان) می باشد, بهترین ماندگاری با کمترین افت کیفیت و عدم تغییر رنگ از ویژگی های مهم این محصول می باشد. . یکی دیگر از مشخصات و ویژگی های رزین های اپوکسی مرغوب, میزان شفافیت آن می باشد که یکی از عامل های اصلی افزایش کیفیت محصول نهایی است. رزین نانیا در این زمینه یکی از شفاف ترین رزین های اپوکسی موجود در بازار می باشد که محصول نهایی بی نظیری با کیفیت بالا به ارمغان می آورد. رزین اپوکسی تایوان به دو صورت رقیق و غلیظ کاربرد دارد. این رزین در مصارف هنری ، ساخت جواهرآلات و جلادهی به آنها کاربرد دارد. در ابتدا به مقدمه ای از اپوکسی ها و رزین ها می پردازیم. ( جهت دیدن ویژگی های رزین رقیق و رزین غلیظ به مقالات مربوطه مراجعه شود) 
عاملی اپوکسید را در اصطلاح اپوکسی نیز می نامند. نام IUPAC برای گروه اپوکسید ها, اکسیران است. واکنش پلی اپوکسیدها با خودشان یا با سخت کننده های چند کارکردی ، یک پلیمر حرارتی ایجاد می کند که اغلب دارای خواص مکانیکی مطلوب و مقاومت حرارتی و شیمیایی بالا است. اپوکسی کاربردهای وسیعی دارد ، از جمله روکش فلزی ، استفاده در قطعات الکترونیکی/قطعات الکتریکی/LED ها ، عایق های برقی با کشش بالا ، برس قلم مو ، مواد پلاستیکی تقویت شده با الیاف و چسب ها و غیره.

2-تاریخچه

تراکم اپوکسیدها و آمین ها، اولین بار توسط Paul Schlack از آلمان در سال 1934 گزارش و ثبت شده است. ادعاهای کشف رزین های اپوکسی مبتنی بر بیس فنول A  توسطPierre Castan  در سال 1943 بیان شده است. 

جهت خرید خرد و عمده انواع رزین های اپوکسی در این قسمت کلیک بفرمایید.

3-کاربردهای رزین اپوکسی

زمینه های کاربردی برای مواد مبتنی بر اپوکسی رزین ها بسیار گسترده هستند و شامل پوشش های کف و دیواره ، چسب و مواد کامپوزیت, تقویت کننده های فایبرگلاس و غیره می باشد (اگرچه پلی استر ، وینیل استر و دیگر رزین های حرارتی نیز برای پلاستیک تقویت شده با شیشه استفاده می شوند). مانند سایر گروه های مواد پلیمری ترموست ، ترکیب درجه های مختلف رزین اپوکسی و همچنین استفاده از افزودنی ها ، نرم کننده ها برای دستیابی به خواص پردازشی مطلوب یا نهایی یا کاهش هزینه معمول است.

1-3- وسایل تزئینی و هنری

رزین اپوکسی ها همانطور که در بالا اشاراه شد, امروزه مصرف زیادی در زمینه ی کارهای تزئینی و هنری دارند، این امر می تواند به صورت بی رنگ و یا همراه رنگدانه انجام شود ، در زمینه ی هنری رزین می تواند حتی به عنوان وسیله نقاشی نیز به کار گرفته شود، (با ریختن لایه ها بر روی یکدیگر برای ایجاد یک تصویر کامل استفاده شود.) همچنین در جواهرات ، به عنوان رزین گنبدی برای تزئینات و برچسب ها و در برنامه های دکوپاژ استفاده می شود.

در صورتی که نیاز است وسایل تزئینی بسیار ظریف با کیفیت عالی و استحکام بالا ساخته شود, رزین اپوکسی نانیا بهترین گزینه می باشد. زیرا که این محصول بدون تغییر رنگ باقی می ماند و استحکام بسیار بالا و شکل پذیری بی نظیری از خود به نمایش می گذارد, همچنین با تنظیم غلظت آن می توان بدون حباب, همه ی کار های محدب و غیر محدب را ایجاد نمود. ( این ویژگی ها عینا و با اختلاف بسیار اندک در رزین کومهو کره نیز دیده می شود اما رزین اپوکسی نانیا جایی برای حرف باقی نمی گذارد.)

خرید رزین اپوکسی کومهو، ساخت کره جنوبی در فروشگاه مواد شیمایی اشیم

در کل حباب افتادن یا بابلینگ یکی از اصطلاحات بسیار کاربردی در زمینه رزین می باشد که به معنای به دام افتادن حباب های هوا در رزین, هنگام خشک شدن و سخت شدن آن است. برای آن که حباب کمتری در رزین گیر بیوفتد راهکار های متعددی وجود دارد, آرام اضافه نمودن رزین به ظرف اصلی شکل گیری, لایه لایه اضافه نمودن رزین و ... از راهکار های کمتر شدن حباب می باشند اما یکی از نکاتی که با رعایت کردن آن می توان حباب کمتری در رزین ایجاد نمود انتخاب غلظت مناسب رزین است. در صورتی که هدف و محصول نهایی ما به گونه ای است که می توان آن را با رزین های رقیق تر نیز تولید نمود, بهتر است از رزین با غلظت کمتر استفاده نمود زیرا که احتمال به دام افتادن حباب هوا و بابلینگ در رزین های رقیق بسیار کمتر می باشد.

2-3- رنگ و روکش

روکش ها و پوشش های اپوکسی بر روی بسیاری از بستر ها قبل لایه گذاری هستند, برای مثال پوشش اپوکسی بر روی بسترهای فلزی ایجاد شده و نسبت به پوشش های پودری مقرون به صرفه تر است. پوشش های اپوکسی علاوه بر دکوراسیون داخلی و صنایع تزئینی در صنایع صنعتی و خودرو نیز مورد استفاده قرار می گیرند ، زیرا نسبت به رنگ های پایه لاتکس و آلکیدی در برابر حرارت مقاوم تر هستند. ( در کاربرد های اینچنینی که روکش بر رو کف قرار می گیرد, می توان علاوه بر استفاده از بهترین نوع رزین ها, از نوع دیگری از رزین که به نام E06 مشناخته می شود, استفاده نمود.)

3-3- چسب ها

چسب های اپوکسی بخش عمده ای از دسته ی چسب هایی به نام "چسب های ساختاری" یا "چسب های مهندسی" (شامل پلی اورتان ، اکریلیک ، سیانو اکریلات و سایر مواد شیمیایی است) را تشکیل می دهند. این چسب ها با کارایی بالا در ساخت هواپیما ، خودرو ، دوچرخه ، قایق ، چوب گلف ، اسکی ، اسنوبورد و سایر مواردی که در آن پیوندهای قوی مورد نیاز است استفاده می شود. چسب های اپوکسی را می توان تقریباً برای هر کاربردی توسعه داد. از آنها می توان به عنوان چسب برای چوب ، فلز ، شیشه ، سنگ و برخی از پلاستیک ها استفاده کرد. آنها را می توان انعطاف پذیر یا سفت ، شفاف یا مات/رنگی ، تنظیم سریع یا تنظیم کند کرد. چسب های اپوکسی در برابر حرارت و مقاومت شیمیایی بهتر از سایر چسب های معمولی هستند. به طور کلی چسب های اپوکسی که با حرارت پخته می شوند نسبت به آنهایی که در دمای اتاق پخته می شوند مقاوم در برابر حرارت و مواد شیمیایی خواهند بود. قدرت چسب های اپوکسی در دمای بالای 350 درجه فارنهایت (177 درجه سانتی گراد) کاهش می یابد. 

پوشش ژله ای معمولی که برای استفاده با رزین های پلی استر فرموله شده است به سطوح اپوکسی نمی چسبد ، اگرچه اپوکسی در صورت استفاده روی سطوح رزین پلی استر بسیار خوب می چسبد که معمولاً برای پوشش داخلی قایق های تفریحی که از پلی استر استفاده می شود ، با اپوکسی ها نیز سازگار است.

خرید مرغوب ترین رزین پلی استر در بزرگترین فروشگاه مواد شیمیایی آنلاین

مواد اپوکسی به تدریج سخت می شوند ، در حالی که مواد پلی استر به سرعت سخت می شوند ، به ویژه اگر از کاتالیزور استفاده شود. واکنش های شیمیایی در هر دو مورد گرمازا هستند. مقادیر زیاد مخلوط حرارت ایجاد می کند و واکنش را تا حد زیادی سرعت می بخشد ، بنابراین معمول است که مقادیر کمی را که می توان به سرعت از آنها استفاده کرد ، مخلوط نمود.

در حالی که استفاده از رزین های پلی استر و رزین های اپوکسی به جای یکدیگر رایج است اما خواص آنها بسیار متفاوت است به طوری که به درستی به عنوان موادی متمایز با آنها برخورد می شود. رزین های پلی استر معمولاً از مقاومت کمی برخوردارند مگر اینکه با مواد تقویت کننده مانند الیاف شیشه ترکیب شوند. اپوکسی ها ، برعکس ، ذاتاً قوی و تا حدودی انعطاف پذیر هستند و چسبندگی بسیار خوبی دارند. 

رزین های اپوکسی معمولاً به ترکیب دقیقی از دو جزء نیاز دارند که ماده شیمیایی سوم را تشکیل می دهند. بسته به خواص مورد نیاز ، نسبت ممکن است از 1: 1 یا بیش از 10: 1 باشد ، اما در هر مورد آنها باید دقیقاً مخلوط شوند. سپس محصول نهایی یک پلاستیک حرارتی دقیق است. تا زمانی که با هم مخلوط نشوند ، این دو عنصر نسبتاً بی اثر هستند ، اگرچه "سخت کننده ها" بیشتر از نظر شیمیایی فعال هستند و باید از جو و رطوبت محافظت شوند.

4-روش تولید

بیشتر مونومرهای اپوکسی مورد استفاده, از واکنش ترکیبی با گروه های اسید هیدروکسی و اپی کلرو هیدرین تولید می شوند. ابتدا یک گروه هیدروکسی در واکنش جفت شدن با اپی کلرو هیدرین واکنش نشان می دهد و به دنبال آن دی هیدرو هالوژناسیون رخ می دهد. رزین های اپوکسی تولید شده از مونومرهای اپوکسی این چنین را رزین های اپوکسی های بر پایه گلیسیدیل می نامند. گروه هیدروکسی ممکن است از دیول های آلیفاتیک ، پلی ال ها (پلی اتر) ، ترکیبات فنولیک و دی کربوکسیلیک اسیدها مشتق شده باشد. فنول ها می توانند ترکیباتی مانند بیس فنول A و نوولاک باشند. پلی ال ها می توانند ترکیباتی مانند 1،4-بوتان دی ال باشند. دی و پلی ال ها منجر به پلی اترهای دی گلیسید می شوند. اسیدهای دی کربوکسیلیک مانند هگزاهیدروفتالیک اسید برای رزین های دی گلیسید استر استفاده می شود. به جای یک گروه هیدروکسی ،می توان یک ماده حاوی اتم نیتروژن ( آمین یا آمید) را با اپی کلرو هیدرین واکنش داد.

واکنش کوپل شدن (جفت شدن) یک گروه هیدروکسی با اپی کلرو هیدرین و به دنبال آن دهیدرو هالوژناسیون

به جای بیس فنول A ، می توان از بیس فنول های دیگر ,مثلا  بیس فنول های برم دار برای اپوکسیداسیون و پیش پلیمریزاسیون مذکور استفاده کرد. بیس فنول F ممکن است رزین اپوکسی را شبیه به بیس فنول A  در بیاورد. این رزین ها معمولاً ویسکوزیته کمتری دارند.

افزایش نسبت بیس فنول A به اپی کلرو هیدرین در حین سنتز و تولید ، پلی اترهای خطی با وزن مولکولی بالاتر با گروه های انتهایی گلیسیدیل تولید می کند که بسته به وزن مولکولی به دست آمده ، در دمای اتاق از مواد نیمه جامد تا سخت کریستالی هستند. این مسیر سنتز به عنوان فرآیند تافی یا تفی شناخته می شود. روش های مدرن تر ساخت رزین های اپوکسی با وزن مولکولی بالاتر به این گونه است که با رزین اپوکسی مایعLER) ) فرایند شروع می شود و مقدار محاسبه شده بیس فنول A به آن اضافه می گردد و سپس یک کاتالیزور اضافه شده و واکنش تا حدود 160 درجه سانتی گراد (320 درجه فارنهایت) گرم می شود. این فرایند به عنوان "پیشرفت" شناخته می شود. با افزایش وزن مولکولی رزین ، محتوای اپوکسید کاهش می یابد و مواد بیشتر و بیشتر شبیه یک ترموپلاست رفتار می کنند. پلی کندانسات های (پلی متراکم ها) با وزن مولکولی بسیار بالا یک گروه به نام رزین های فنوکسی تشکیل می دهند و تقریباً هیچ گروه اپوکسیدی ندارند (از آنجا که گروه های اپوکسی پایانی در مقایسه با اندازه کل مولکول ناچیز هستند). این رزین ها حاوی گروه های هیدروکسیل در سراسر ستون فقرات هستند ، که ممکن است سایر واکنش های پیوند متقابل را نیز تجربه کنند ، به عنوان مثال. با آمینوپلاست ها ، فنوپلاست ها و ایزوسیانات ها از این جمله می باشند.

ساختار رزین اپوکسی بیس فنول-A دی گلیسیدیل اتر: n نشان دهنده تعداد زیر واحدهای پلیمریزه است و معمولاً در محدوده 0 تا 25 قرار دارد.

5- سخت شدن (کیورینگ)

چندین ماده شیمیایی وجود دارد که می توان برای کیورینگ یا سخت کردن اپوکسی رزین ها از آنها استفاده کرد ، از جمله آمین ها ، ایمیدازول ها ، انیدریدها و مواد شیمیایی حساس به نور که در این زمینه استفاده می شوند.
فرایند پخت ممکن است از طریق واکنش اپوکسی با خود (هموپلیمریزاسیون) یا با ایجاد یک کوپلیمر با سخت کننده های چند کاره انجام شود. این فرایند عمل آوری است که ویژگی های ماده مانند مقاومت ، دوام ، تنوع و چسبندگی را ایجاد می کند. در اصل ، هر مولکول حاوی هیدروژن ممکن است واکنشی با گروه های اپوکسیدی رزین اپوکسی نشان دهد. مواد متداول سخت کننده های رزین اپوکسی شامل آمین ها ، اسیدها ، انیدریدهای اسیدی ، فنول ها ، الکل ها و تیول ها هستند. واکنش پذیری نسبی (ابتدا کمترین) تقریباً به ترتیب زیر  است:

 فنل <انیدرید <آمین آروماتیک <آمین سیکلوآلیفاتیک <آمین آلیفاتیک <تیول.

خرید انواع رزین های فنولیک رزول و نووالاک در بهترین فروشگاه مواد شیمیایی آنلاین

1-5- هموپلیمریزاسیون

رزین اپوکسی ممکن است با خود در حضور یک کاتالیزور آنیونی (یک باز لوئیس، مانند آمین های سوم یا ایمیدازول ها) یا یک کاتالیزور کاتیونی (یک اسید لوئیس مانند تری فلوراید بور) واکنش داده و یک شبکه پخت شده را تشکیل دهد. این فرایند به عنوان هموپلیمریزاسیون کاتالیزوری شناخته می شود. شبکه حاصل فقط دارای پل های اتری است و مقاومت حرارتی و شیمیایی بالایی از خود نشان می دهد ، اما شکننده است و اغلب برای فرآیند پخت نیاز به درجه حرارت بالا دارد.

ساختار چسب اپوکسی سفت شده. سخت کننده تری آمین با رنگ قرمز و رزین با رنگ مشکی نشان داده شده است. گروه های اپوکسید رزین با سخت کننده واکنش نشان داده اند و دیگر وجود ندارند. این ماده بسیار متقاطع است و شامل بسیاری از گروه های OH است که خواص چسبندگی را به آن ها می دهد

2-5- آمین ها

آمین های نوع یک چند عاملی ، دسته ی مهمی از سخت کننده های اپوکسی را تشکیل می دهند. آمین های نوع یک با گروه اپوکسید واکنش اضافه شدن (addition) را ایجاد می کنند تا یک گروه هیدروکسیل و یک آمین نوع دو ایجاد شود. آمین نوع دو می تواند بیشتر با یک اپوکسید واکنش داده و یک آمین نوع سوم و یک گروه هیدروکسیل اضافی ایجاد کند. مطالعات سینتیکی نشان داده است که واکنش آمین نوع یک تقریباً دو برابر آمین نوع دو است. استفاده از آمین چند عاملی یک شبکه سه بعدی متقاطع را تشکیل می دهد. آمین های آلیفاتیک ، سیکلوآلیفاتیک و آروماتیک، همه به عنوان سخت کننده های اپوکسی استفاده می شوند. سخت کننده های نوع آمین هم خواص پردازشی (ویسکوزیته ، واکنش پذیری) و هم خواص نهایی (مقاومت مکانیکی ، دما و حرارت) شبکه کوپلیمر پخت را تغییر می دهند. بنابراین ساختار آمین معمولاً با توجه به کاربرد انتخاب می شود. به طور کلی می توان پتانسیل واکنش پذیری را برای سخت کننده های مختلف تخمین زد.

 آمین های آلیفاتیک> آمین های سیکلوآلیفاتیک> آمین های آرومایتک

 هرچند آمین های آلیفاتیک با ازدحام فضایی در نزدیکی گروه های آمینه ممکن است مانند برخی آمین های آرومایتک به آرامی واکنش نشان دهند. واکنش پذیری کندتر زمان کار طولانی تری را برای سخت کننده ها امکان پذیر می کند. مقاومت دما به طور کلی به همان ترتیب افزایش می یابد ، زیرا آمین های آروماتیک، ساختارهای بسیار سخت تری نسبت به آمین های آلیفاتیک تشکیل می دهند. آمین های آرومایتک به دلیل خواص نهایی عالی ای که دارند با رزین اصلی مخلوط می شوند ، به طور گسترده ای به عنوان سخت کننده رزین اپوکسی استفاده می شدند. در چند دهه گذشته نگرانی در مورد اثرات جانبی نامطلوب بسیاری از آمین های آروماتیک باعث افزایش استفاده از جایگزین های آمین آلیفاتیک یا سیکلوآلیفاتیک شده است. آمین ها همچنین می توانند به صورت مخلوط شده ، افزوده می شوند و به تغییر خواص واکنش نشان می دهند و این رزین های آمینی بیشتر از یک آمین خالص مانند TETA برای کیور کردن رزین های اپوکسی استفاده می شوند. به طور فزاینده ای ، پلی آمین های مبتنی بر آب برای کمک به کاهش ویژگی سمیت در بین سایر موارد استفاده می شود

ساختار TETA ، یک سخت کننده معمولی. گروههای آمین NH2) ) در پلیمریزاسیون با گروه های اپوکسید رزین واکنش نشان می دهند

6-روش نگهداری

همانطور که گفته شد, سخت کننده ها وکیورکننده های بسیاری برای رزین اپوکسی ها استفاده می شود که نگهداری آنها با توجه به نوعشان بسیار ضروری تر از خود رزین می باشد.
رزین ها نیز برای جلوگیری از خود سفت شوندگی بایستی در کنار سایر مواد شیمیایی نگهداری نشود.

خرید رزین اپوکسی چین به صورت خرد و عمده در اشیم

7-ایمنی

خطر اصلی مرتبط با استفاده از اپوکسی اغلب به جزء سخت کننده آن مربوط می شود نه به خود رزین اپوکسی. سخت کننده های آمین به طور کلی خورنده هستند. آمین های آروماتیک یک خطر خاص برای سلامتی دارند (اکثر آنها سرطان زا شناخته شده یا مشکوک هستند) ، اما استفاده از آنها در حال حاضر محدود به کاربردهای صنعتی خاصی است و معمولاً از آمین های ایمن تر آلیفاتیک یا سیکلوآلیفاتیک در بحث صنایع هنری و غیره استفاده می شود. 
رزین های اپوکسی مایع در حالت سخت نشده عمدتا به عنوان محرک چشم و پوست و همچنین برای موجودات آبزی سمی طبقه بندی می شوند. رزین های اپوکسی جامد به طور کلی ایمن تر از رزین های اپوکسی مایع هستند. مهمترین خطر مربوط به رزین های اپوکسی حساسیت زایی است. 

8- خرید رزین اپوکسی نانیا از فروشگاه مواد شیمیایی اشیم

فروشگاه مواد شیمیایی اشیم همواره سعی نموده است تا مرغوب ترین و با کیفیت ترین مواد شیمیایی موجود در بازار را برای مشتریان خود جمع آوری نماید. در همین راستا، در بین دسته بندی رزین ها که یکی از اصلی ترین محصولات موجود در سبد محصولات اشیم می باشد، رزین اپوکسی نانیا، ساخت کشور تایوان را که یکی از مرغوب ترین رزین های اپوکسی می باشد را در فروشگاه خود قرار داده است. جهت خرید این رزین با کیفیت به صورت خرده و عمده، می توانید در سایت فروشگاه ثبت سفارش نمایید و یا از طریق راه های تماس موجود با تیم فروش اشیم در ارتباط باشید.